lunes, 21 de marzo de 2011

Bezono de vi, virino

BEZONADO DE VI, VIRINO
Mi povas senti sen ecx pensi, mia bezono de vi,
Bezono de vidi vin, cxar via figuro parolas al mi,
Bezono de via rigardo al mi, via vizagxo elspiras al mi,
Bezono de vidi vian okulojn ke krias la vivon,
Bezono de rigardadi vian lipojn ke briligas gxojon.

Bezono de rompi la malvarmon kaj la sen sencon de la soleco,
Tia soleco ke reklamas al mi kie vi estas,
Kaj en kie mi devas sercxi vin…
Mia bezono de vi, sercxas kison, brakumon kaj diri “mi amas vin”,
Kaj el mia interno vi povu senti ke la realon kaj la veron ekzistas.

En la froteto hauxta naskigxas songxon kaj iluzion de horizonto,
Kun siaj suferoj kunpartataj kaj kontrauxstarataj,
Timoj sen timegoj, vojoj levataj,
Mia bezono de vi esas pli sublima kaj mi deziras interkonsenton “por cxiam”.


Miabezonone estas kaprico,
Ne estas sojfo nek estas malsato,
Estas mangxado de spirito, energio kaj pasio,
Estas vi.
Estas plu ol la mem bezono, malforevitebla.
Mia bezono de vi estas fajro de la mem tero,
De esenco ke faras ekkreski la plantojn,
de  la radikoj kie naskigxas la vivo.

Mia bezono de vi estas mia dezerto petivokanta vian pluvon,
Por plugi, rikolti, zorgi mian supravivon, la plej pura…
Ke vi estu, ke vi libero rimarkigxu kaj via amo ne mortu.



Necesidad de ti, mujer

Puedo sentir sin incluso pensar, mi necesidad de ti.
Necesidad de verte, porque tu figura me habla,
De que me mires, tu rostro me anima,
De leer tus ojos que gritan a la vida,
De contemplar tus labios que iluminan la alegría.

Necesidad de romper el frío y el sinsentido de la soledad,
Esa soledad que me reclama dónde estás,
Y en dónde te he de buscar…
Mi necesidad de ti busca un beso, un abrazo y decir “te amo”,
Y que desde mi interior puedas sentir que lo real y verdadero existe para ti.

En el roce de piel me nace un sueño y una ilusión de horizonte,
Con sus sufrimientos compartidos y enfrentados,
Miedos sin temores, caminos levantados,
Mi necesidad de ti, es más sublime y quiero pactarlo “para siempre”.

Mi necesidad no es un capricho,
No es sed ni es hambre,
Es comida y bebida de espíritu, energía y pasión,
Eres tú…
Es más que la misma necesidad, insustituible,
Mi necesidad de ti es un fuego de la misma tierra,
De la esencia que hace brotar las plantas,
De las raíces de donde nace la vida.
Mi necesidad de ti es mi desierto que clama tu lluvia,
Para labrar, cultivar, cuidar mi sobrevivencia más pura…
Qué tú seas, qué tu libertad se note y tu amor no muera.

No hay comentarios:

Publicar un comentario